Het is een gekke zomer geweest. Als je rommelend het jaar door bent gekomen ga je meestal ook rommelend de winter in. Dat was zeker bij mij het geval. Mijn bijen in kast A hadden veel varoa. Bij de laatste behandelingen met mierenzuur, wilde het verdampen ervan niet goed lukken. Vervolgens bleef de temperatuur weer lang aan de warme kant, waardoor oxaalzuur druppelen weer niet goed ging.
Nog leek er niets te gebeuren. Wat was dat toch met die bijen. Ik zag er wel wat heen en weer lopen, maar daar was alles mee gezegd. Doordat ik de apifonda erop had liggen en niet wist of ze hier van onderaf gebruik van maakten, durfde ik het pak niet meer te verwijderen om alsnog, toen het kouder wed, oxaalzuur te druppelen.
In kast B had ik ook een pak Apifonda gelegd, dit volkje deed het goed. Met grote getalen haalden ze de suiker uit het pak weg. Begin Februari heb ik in kast A het gat in de Apifonda maar groter gemaakt. Opeens kwamen de bijen in grote getalen tevoorschijn. Veel meer bijen dan ik had verwacht of nog op had durven hopen. Het bleek opeens wel mee te vallen met dit kleine volkje. Als ik zie hoeveel het er zijn, dan kunnen ze nooit zonder voeding gezeten hebben. Het is nu maar te hopen dat ze nu door de Apifonda geen signaal hebben gekregen van; jongens de zomer komt er aan, er is genoeg te eten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten